Al weken werd er naar uit gekeken, iedereen
had al gezorgd voor handschoenen en sjaals en sommigen hadden zelfs
reservesokken in hun jaszak gestoken.
En eindelijk was het dan zover: we gingen
schaatsen!
Met de Lentekind -busjes en de auto’s van de
juffen trokken we naar de schaatsbaan in Turnhout.
Eerst moesten we allemaal op volgorde van onze
schoenmaat gaan staan om de juiste schaatsen te kunnen krijgen. Maar wat was
die schoenmaat ook al weer? Gelukkig hadden de opvoedsters de juiste
schoenmaten op de handen van de kinderen geschreven. “Handig” zeg! Iedereen
stond onmiddellijk op de juiste plaats.
We
kregen met onze school een aparte kleedkamer toegewezen en toen iedereen zijn
of haar schaatsen aan had (sommigen met
veel getrek en gezucht of met hulp van de juf) konden we van start gaan.
We waren als eerste op de baan en hadden dus
lekker veel plaats. Natuurlijk bleef dat niet zo want al gauw kwamen er nog
heel wat andere kinderen van het ijs genieten.
Wat waren we blij
verrast toen we zagen dat Kris en Maria , onze twee buschauffeurs, ook mee op
het ijs gingen om te helpen.
“Ik kan wel nog niet zo goed schaatsen, hoor”
zei Kris. Nou dat viel reuze mee. Al vlug werden heel wat kinderen bij de hand
genomen om met Kris een rondje rond de ijsbaan te schaatsen.
En Maria? Die bleek een echte “schaatsprinses”
te zijn. Zonder problemen danste zij over het ijs, vooruit, achteruit, … alles
lukte. We zagen zelfs een pirouette.
Na een paar uurtjes schaatsen, was iedereen
moe, maar voldaan. De schaatsen uit, de schoentjes aan en we vertrokken weer
naar school.
Het was een superleuke voormiddag!
