Uitstap Aquatopia en Centraal Station

Het was niet erg koud maar het regende de hele dag.

Gelukkig hadden we een leeruitstap naar plekken waar we veel konden zien
maar toch lekker droog bleven: Aquatopia en het Centraal Station in Antwerpen.
Vanuit Vlimmeren namen we de lijnbus naar Antwerpen.
Juf Kristien en juf Ilse lieten onze ticketten afstempelen bij de buschauffeur.
Omdat het een snelbus was, duurde de rit niet zo lang.
Vlak voor Aquatopia  was er een bushalte.
Daar stond juf Tine ons al op te wachten.
In Aquatopia kwamen we ogen tekort.
We zagen zeepaardjes, haaien, zeeschildpadden, piranha’s en nog veel meer.
Een man gaf ons uitleg over een slang die we ook mochten aanraken.
Na het eten van ons lunchpakket, trokken we naar het Centraal Station. 
Ook daar was veel te zien.
Treinen reden af en aan en stopten aan de perrons op de verschillende verdiepingen.
We leerden dat je op gele affiches kan aflezen wanneer en waar je een trein kan
nemen naar een bestemming.
We zagen ook de loketten waar je een ticket kan kopen.
Nadien namen we terug de lijnbus naar Vlimmeren.
Het was een fijne dag.

Schaatsen 19/12/2012

Al weken werd er naar uit gekeken, iedereen had al gezorgd voor handschoenen en sjaals en sommigen hadden zelfs reservesokken in hun jaszak gestoken.

En eindelijk was het dan zover: we gingen schaatsen!

Met de Lentekind -busjes en de auto’s van de juffen trokken we naar de schaatsbaan in Turnhout.

Eerst moesten we allemaal op volgorde van onze schoenmaat gaan staan om de juiste schaatsen te kunnen krijgen. Maar wat was die schoenmaat ook al weer? Gelukkig hadden de opvoedsters de juiste schoenmaten op de handen van de kinderen geschreven. “Handig” zeg! Iedereen stond onmiddellijk op de juiste plaats.

 We kregen met onze school een aparte kleedkamer toegewezen en toen iedereen zijn of haar schaatsen aan had (sommigen  met veel getrek en gezucht of met hulp van de juf) konden we van start gaan.

We waren als eerste op de baan en hadden dus lekker veel plaats. Natuurlijk bleef dat niet zo want al gauw kwamen er nog heel wat andere kinderen van het ijs genieten.

Wat waren we blij verrast toen we zagen dat Kris en Maria , onze twee buschauffeurs, ook mee op het ijs gingen om te helpen.

“Ik kan wel nog niet zo goed schaatsen, hoor” zei Kris. Nou dat viel reuze mee. Al vlug werden heel wat kinderen bij de hand genomen om met Kris een rondje rond de ijsbaan te schaatsen.

En Maria? Die bleek een echte “schaatsprinses” te zijn. Zonder problemen danste zij over het ijs, vooruit, achteruit, … alles lukte. We zagen zelfs een pirouette.

Na een paar uurtjes schaatsen, was iedereen moe, maar voldaan. De schaatsen uit, de schoentjes aan en we vertrokken weer naar school.

Het was een superleuke voormiddag!

 

Uitstap schapen

Donderdag 18 oktober 2012 Wat een fantastische dag hebben we er vandaag opzitten ! We trokken met alle kinderen van de lagere school naar het bos van Wortel-Kolonie. Eerst viel er nog een buitje maar dankzij onze grote paraplu’s bleven we allemaal droog. Onderweg kregen we van onze gids Chris uitleg over de landlopers die op Wortel-Kolonie leefden en we zagen ook een kerkhofje waar ze werden begraven. Toen we na een tijdje stappen het speelbos bereikten, waren de regenwolken verdwenen en verscheen de zon. Die heeft ons de rest van de dag niet meer in de steek gelaten. In het speelbos kregen we uitleg over ‘landart’. Je doet aan landart als je met materiaal uit de natuur een kunstwerk maakt. Het duurde niet lang of we kregen ideeën. De meeste jongens begonnen meteen zware takken te verslepen om grote bouwsels te maken. De meeste meisjes verzamelden blaadjes, steentjes, takjes, eikels, ...en maakten een kleiner kunstwerkje. Juf Ilse maakte een foto van elk kunstwerk want we konden het natuurlijk niet meenemen naar school. Na een fikse wandeling terug naar het huis van Natuurpunt (De Klapekster) hadden we al grote honger. We aten onze boterhammetjes op en we kregen een lekker drankje. Na de middag stonden de herder John en zijn twee honden ons al op te wachten bij de kudde schapen. Hij leerde ons veel over de schapen en we mochten, net als herdershonden, de kudde naar een andere weide drijven. Dat was niet gemakkelijk; de schapen waren snel en niet makkelijk in te halen toen ze de verkeerde kant opgingen. Door samen te werken en met z’n allen een groot hek te vormen door handen te geven, lukte het ons uiteindelijk toch. Nadien toonden de twee honden van John ons hoe ze deze klus in een mum van tijd konden klaren. Op het einde stonden er nog spelen klaar voor ons waarbij we konden laten zien dat we al veel geleerd hadden over de schapen. De schapenmemory was niet makkelijk en de schapenpuzzel was een echte uitdaging. Toch konden we alles oplossen, net op tijd, want de busjes van Lentekind stonden klaar om ons op te halen.

Halloween